Treść Strony: Wszystkie aktualności

Jak zachęcić dziecko do współpracy?

              Słowo „współpraca” oznacza „pracować wspólnie dla osiągnięcia zamierzonego celu”. To kompetencja społeczna warunkująca jakość relacji z innymi ludźmi. Pozwala lepiej poznać się osobom współpracującym, zwiększa poczucie własnej wartości i pozwala utożsamić się z innymi, zacieśnia grupę. Taką grupą jest też rodzina. Aby więzi w rodzinie były zdrowe, wszyscy jej członkowie muszą ze sobą współpracować. Współpraca ta w dużej mierze opiera się na prawidłowej komunikacji między rodzicem a dzieckiem. Poniżej znajduje się siedem sposobów komunikacji z dzieckiem zachęcających je do współpracy:

  1. Opisz problem.

Zamiast oskarżać, rozkazywać, np. „Zobacz co narobiłeś! Masz to natychmiast posprzątać!” spróbuj opisać problem, np. „Adam, podłoga w kuchni jest mokra. To chyba rozlany sok.”

  1. Udziel informacji.

Zamiast obwiniać, poniżać, np. „Dlaczego ta płyta CD leży na podłodze? Pewnie jest już do niczego.”

spróbuj udzielić informacji, np. „Płyty CD nie działają, gdy są porysowane albo zabrudzone.”

  1. Zaproponuj wybór.

Zamiast grozić i zniechęcać do myślenia, np. „Jeśli nie skończysz tego rysunku, zabiorę Ci telefon”

zaproponuj wybór, np. „Malowanie farbami chyba nie jest dla ciebie odpowiednie. Może byłoby lepiej, gdybyś dokończył rysunek kredkami?”

  1. Wyraź to słowem lub gestem.

Zamiast dawać ostrzeżenia i prawić kazania, np. „Dokąd idziesz bez kurtki? Ubierz się, jest zimno. Chcesz się przeziębić?”

wyraź to samo słowem lub gestem, np. „Michał, kurtka.”

  1. Opisz, co czujesz (nie rób żadnych aluzji do charakteru dziecka).

Zamiast zawstydzania i przezywania, np. „Jesteś niegrzeczny! Zachowujesz się strasznie, nie to co Julka. Julka zawsze potrafi się zachować”

powiedz, co czujesz, np. Denerwuje mnie, kiedy ktoś mi przeszkadza, gdy pracuję.”

  1. Wyraź to samo na kartce.

Czasami napisanie bądź narysowanie krótkiego liściku zamiast słów może sprawić, że dziecko lepiej zrozumie, o co Ci chodzi.

  1. Wykorzystaj zabawę.

Zamiast rozkazywać, np. „Masz natychmiast pozbierać zabawki do pudełka!”

Zaproponuj zabawę, np. „zobacz, Twoje misie bawią się na placu zabaw, ale chyba zbliża się burza – O niee! Uratuj je, bo zmokną! Pomóż im dotrzeć do swojego domku – wrzuć je szybko wszystkie do pudełka! Brawo – uratowałeś wszystkie misie!”.

 

Aby dzieci Cię słuchały i do Ciebie mówiły, warto także pamiętać o kilku zasadach:

  • Staraj się unikać niejasnych i nieprecyzyjnych sformułowań, np. Bądź grzeczny. Weź się w garść. Przestań, Uspokój się. Bądź grzeczny, czyli jaki? Dzieci tego nie wiedzą. Warto wytłumaczyć im, jakiego konkretnie zachowania oczekujemy.
  • Unikaj uogólnień typu: „zawsze”, „każdy”, „wszyscy”.
  • Mów stanowczo, ale łagodnie, w trybie oznajmującym, a nie rozkazującym.
  • Nie oceniaj i nie dawaj rad.
  • Nigdy nie trać cierpliwości – to ostatni klucz, który otwiera drzwi.
     

Pamiętaj również o tym, że dzieci lubią zachowywać się tak, aby sprawić przyjemność rodzicom. Pochwały mają nieocenioną moc w zachęcaniu dzieci do współpracy, dlatego okazuj radość z każdego dobrego zachowania i wykonania polecenia.

  • autor: Psycholog - Ewelina Stępniewska
  • duza-szczesliwa-rodzina-z-recznie-rysowane-stylu_23-2147832436

« wstecz